Usai solat, aku mengundurkan diri ke belakang untuk duduk berehat.
Ada kerusi, duduk atas kerusi. Datang seorang kanak2 menegur.
المميز : لماذا تقعد في محلي
Kenapa kau duduk ditempatku tanyanya sopan sambil tersipu malu.
انا : محلك؟
Tempat kamu?
المميز : نعم محلي
Ye, tempatku.
انا : عفوًا، اقعد هان
Maaf, duduk la atas ribaku :)
Dengan comelnya dia duduk atas ribaku. Hahaha. Terasa seperti seorang ayah meriba anaknya :P
انا : شوا اسمك انت؟
Apa nama kamu wahai budak comel
المميز : انا ابراهيم، وانت؟
Namaku ibrahim. Dan nama kamu?
انا : شهمي، كم عمرك؟
Namaku syahmi, berapa umurmu?
المميز : خمس وعشرين - ابتسامًا - وانت؟
Umurku 25 - sambil tersenyum - umur kamu?
Arrrgghh.. Comelnyaaaa. Hohoho
انا : اربع وخمسين،،،، في المستقبل، ان شاء الله
Umurku 54.. Pada masa hadapan InsyaAllah
Budak tu ketawa. Hahaha. Terkena balik denganku
المميز : شوفت بابا؟
Nampak ayah aku tak?
انا : ما شوفتُ، ممكن يصلي
X nampak laa comel, maybe tengah solat :)
Seketika menanti
Kata penyeri ku selangi
Ternampak dia ayahnya ke mari
المميز : اهااا!! بابا، هذا بابا اسمه ابو ابراهيم
Haaa, tu baba, nama baba Abu Ibrahim
انا : روح الى بابا، مع السلامة، سلم عليه
Pergi la kat baba. Jumpa lagi budak kecik, kirim Assalamualaikum padanya :')
Rindu pada Yusuf. Budak kecik petah berkata2. Bersamaku menuju baitullah saban hari. Allah yurdho 3alaik ya habibi :')